Tolstoy’un "İnsan Ne İle Yaşar" adlı kitabında, çiftçi Pahom’un hazin ve ibretlik öyküsü yer alır. Sıradan kendi halinde bir çiftçi olan Pahom, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır. Uzak bir yerlerde, cömert bir reisin karşılıksız toprak verdiğini duyunca, daha çok toprak elde etmek için reise gidip talebini iletir. Gerçekten de Reis herkese istediği kadar toprak veren cömert biridir. Pahom’a “Sabah güneşin doğuşundan batışına kadar katettiğin bütün yerler senin fakat güneş batmadan yeniden başladığın yere dönmen lazım.” der. “Yoksa bütün hakkını kaybedersin.”

Çok şükür ki teog sınavı bitti, geçti, gitti. Her zamanki gibi ayıpladığım, kınadığım ne varsa hepsinden azcıkta olsa yaptım:)))) Yani TEOG Annelerinin eleştirdiğim tüm davranışlarından bahsediyorum:))) Tamam abartmadım ama bende o mod'a girdim. Öncelikle TEOG Annesi kavramını eleştiriyordum zaten. Niye bir sınav beni ya da çocuğumu tanımlasın ki? Ama çok zormuşşşş arkadaşlar, ahhh ben size ne diyeyim. Yani sınav değil de sınav sürecinde çevre sizi o role ve mod'a sokuyor malesef. Yani ne kadar dirensenizde kaçamıyorsunuz. Sonuçta biz insanız, sosyal bir çevrede yaşıyoruz. O çevrenin dinamiklerinden kendimizi izole edemeyiz. Tamam daha fazla kendimi haklı çıkarmaya çalışmayacağım. Yaptım, gene yaparım gene olsa:)))) Ama bir sorun ne yaptım? Çocuğuma "çalış, test çöz" dedim:) "Hadi az zaman kaldı daha sıkı çalışmalısın " dedim. Deneme sınavı sonuçlarını eleştirdim:( "Başkasının çocuğu şöyle, böyle" dedim:( .  Yani karşılaştırma yapma dışında diğerlerini gene olsa gene yaparım:) Çünkü karşılaştırma yapmanın hep sakıncalı olduğunu söylerim. İstemsiz olarak bir kere yaptım ve bir tek  buna pişman oldum.

Dün ve önceki gün sınavda anne babalar da çocukları kadar heyecanlıydı. O masum yüzler gergin, korkulu , endişeli bakışlarla sınavdan çıktıklarında hepsinin aynı olduğunu düşündüm. Sadece benim oğluşum değil tüm çocukların başarılı olmasını istedim, onların yüzüne bakarken. Aslında sınav olmasa, bu gerginliği yaşamasalar dedim. Her biri kimbilir ne farklı yeteneklere sahipler ama bilmiyorlar ve belki de hiç bilemeyecekler. Sınav sistemi ve eğitim sistemi onları sistemde tutmaya devam edeceği için kendi yeteneklerini keşfedemeyecekler yada değerini bilemeyecekler. Ayyy şimdi ağlayacağım ama durum bu ne yapalım?

TEOG sınavına giren bütün çocuklara ve ailelerine geçmiş olsun diyorum ve her şey gönüllerince olsun inşallah. Ve sınavsız bir eğitim sistemi olsun inşallah. 

Aslında mutluluğun dış etkenlerle ilgisi yok. İçten gelir mutluluk. Mutlu olmak öğrenilebilir ayrıca. Yani bakış açımızı değiştirerek , olumluya odaklanarak, küçük şeylerin tadına vararak, yaşadığın an'da olarak mutlu olabilirsiniz. 

Fotoğraftaki güzel bayan, büyük beden mankeni Ashley Graham. Sıfır beden akımına karşın acayip iş yapıyor. Bende acayip destekliyorum kendisini. 

Çünkü ben kadınların bedenleri üzerindeki baskılara, ideal ölçülere karşıyım. Haaa diyeceksiniz ki "sen neden zayıflamak istiyorsun o zaman?". Cevap veriyorum ; "ben sıfır beden dayatmasına, ne kadar zayıf o kadar güzel düşüncesine karşıyım". İdeal kiloyu savunuyorum. Yani asla sıfır beden olmak istemem, Allah korusun. 

Hürriyette "Gülmekten poz veremedi" haberini okuyunca yüzümde bir tebessüm belirdi.Aklıma bir araştırmayı getirdi bu haber. Erkeklere 100 tane fotoğraf göstermişler ve "hangi kadının daha çekici olduğunu " sormuşlar. Sonuç olarak fiziksel olarak kusurlu olmasına rağmen erkekler gülümseyen kadınları çok çekici bulmuşlar.

Büyük beden mankeni Graham hem kendisi gülmekten poz verememiş hem de yaptığı espirilerle çekim yapan ekibi kahkalara boğmuş. Kendinden hoşnut insan örneği. Yani kaç kilo olursanız olun kendinizden hoşnut olmanızdır önemli olan ve bu hoşnutluğun kriterleri toplumun baskıları olmamalı. Farkında mısınız bilmem ama bu kriterler gittikçe acımasızlaşmaya başladı. Mükemmel vücutlu, mükemmel anne, mükemmel  her şey olmak zorundasınız. Çıta gittikçe yükseliyor. 

Bizim toplumda  söylenen bir söz vardır "fesatlığından kilo alamıyor". Bu haber birde bana bunu düşündürttü.   İş yerinde benim gibi hafif balık etli bir arkadaşımla mutlu insanların hafif kilolu olduğunu, saf ve iyi niyetli olduklarını falan konuşuyorduk bir gün. Zayıf bir arkadaş geldi o anda odaya ve konuştuklarımıza kulak misafiri oldu. "Ne yani siz şimdi bana fesat mı diyorsunuz?" dedi. Bizde kahkalarla gülerek "yoooo biz demiyoruz toplum diyor" dedik. O da bize "kilo veremiyorsunuz züğürt tesellisiyle kendinizi avutuyorsunuz" dedi. Sonra ondan nefret ettik işte bizde:)))))

Yani demem o ki arkadaşlar kimsenin standartlarına uymaya çalışarak kendinizi hırpalamayın. Nasılsanız şu an, bu halinizle güzelsiniz. Hiç kimsenin size kendinizi kötü hissettirmesine izin vermeyin. Birisi sizi bu konuda eleştirirse eğer şunu bilin ki tamamen kendi hakkındaki olumsuz düşüncelerini size söylüyordur. Yani size kilo almışsın diyorsa o kendisinin kilo aldığını düşünüyordur. Kötü görünüyorsun diyorsa kendisinin kötü göründüğünü düşünüyordur" Kişisel algılamayın yani konunun sizinle bir ilgisi yok:)))))

Kitaplarını çok beğendiğim serinin dizisinin çekildiğini duyduğumda çok sevinmiştim. Aslında genelde sevdiğimiz kitapların film, dizi uyarlamaları hayal kırıklığına uğramamıza sebep oluyor ama yine de bir de dizi olarak izlemek istedim.

Herkes biliyordur herhalde ben mavianneden öğrendim, dizi PUHU TV diye bir kanalda yayınlanıyor sadece. Puhu TV'yi cep telefonunuza veya tabletinize şimdilik ücretsiz olarak indirebiliyorsunuz. 

Dizinin ilk bölümünü izleyebildim şimdiye kadar, sanırım 4 bölüm yayınlanmış. Ozan Güven Can Manay karakteri için çok başarılı bir seçim olmuş bence. Deniz karakteri Mehmet Günsür'de benim hayalimdeki tipe benziyor:)))  Duru ve Özge'de fena olmamış ama ben ikisini de daha güzel bekliyordum. İkisini de çok daha güzel hayal etmişim demek ki.


Oyuncular  iyi olmuş konuyu işleyişleri de iyi. İzlenebilir yani:))))
Benim kitap yorumumda eleştirdiğim müstehcen bölümlerin çok olmasını dizi eleştirilerinde de okudum. Açıkçası kitap daha kötüydü bence bu yönden. Yani 1. bölümde öyle diğer dizilerden fazla bir şey yoktu bence. Dizinin diğer bölümlerinde vardır belki. Kitapta bana rahatsızlık vermişti ama dizide o rahatsızlığı çok hissetmedim sanki.
Neyse vermek istediği mesajlara odaklanıp izlemek herkesin faydasına olur diye düşünüyorum. Aslında anlatılmak istenene odaklanmalı.

Bu yazının konusu iletişim. Evlilikte nasıl iletişim kurmalıyız? Son zamanlarda çok duyduğumuz bir kelime iletişim ve  benim fikrimce okullara iletişim dersleri de konulmalı. Çünkü sadece evlilikte değil iletişim her alanda önemli. İnsan sosyal bir varlık olduğu için sürekli diğer insanlarla etkileşim halinde ve eğer iletişime dikkat edilmezse çok büyük sorunlar yaşanabilir ki yaşanıyor da malesef.

Evlilikte iletişim de en çok dikkat etmemiz gereken ve baştan kabul edip rahatlamamız gereken konu; "bazı konularda asla aynı fikirde olamayacağımızı kabul etmek". "Anlaşamamakta anlaşıyorsak anlaştık demektir" diye bir söz vardır ben çok severim. Evlendiğimiz zaman ikimiz tek bir insan olmuyoruz. Kendi fikirlerimiz ve görüşlerimiz var ve olmaya devam edecek, o zaman her konuda aynı fikirde olmayı beklemek uçuk bir beklentidir diyebiliriz. Farklı fikirlerde olmayı kabullenememek sorun kaynağı oluyor. O zaman ne yapıyoruz? eşimizle farklı fikirdeysek eğer aynı fikirde olmaya çalışmıyoruz:) 

İkinci bir konu da suçlayıcı konuşmak. "Ben Dili"ni bilmeyen yoktur herhalde. Şöyle anlatayım; bir olay olduğunda eşinin davranışı karşısında "sen çok düşüncesiz bir insansın, hep böyle yapıyorsun" demek yerine davranışa ve kendi hislerimize odaklanarak "böyle davrandığında kendimi çok mutsuz, değersiz hissediyorum" demek gerek. Böylece karşımızdaki kişiyi savunmaya geçmek durumunda bırakmayız,. Suçlanan kişi iletişime de kapatır kendini ve bunu istemeyiz:) Yani uzlaşmak istediğimizde kendi duygularımızı ifade etmek en doğrusu. Hepimizin amacı üzüm yemek sonuçta bağcıyı dövmek değil :))) Aslında bazen bağcıyı da dövmek isteyebilirsiniz işte o zaman direk suçlayın:))) 

Biz kadınların özel dönem öncesi gerginliği de çok meşhurdur. Ne deseler yanlış anlarız, alıngan, sinirli, depresif oluruz. Erkeklerin böyle zamanlarda ekstra anlayışlı davranmaları ilişkinin gidişatı açısından çok gerekli bir durumdur:))) Psikiyatri doktoru bir arkadaşım bu konuda bana "eski zamanlarda kadınları bu dönemlerinde mağaraya kapatıyorlarmış" demişti. Doğru mudur bilmem ama bazen kadınlar bu dönemlerinde gerçekten çok hırçın ve çekilmez olabiliyor:) 

Bugünlük bu kadar 4. bölümde görüşmek üzere. Lütfen fikirlerinizi  yazın. Ekleyecekleriniz ya da itiraz edecekleriniz olabilir. Mutlu olurum:))))

Evlilik serimizin 2. bölümü gelin-kaynana çatışmasıyla ilgili .  Oğlum doğduğunda dünyadaki bütün kayın valideleri anladığımı düşünmüştüm:) Canının parçası çocuğunu paylaşamamak hissiyatı:)) Eeee kız çocukları canının parçası değil mi? Tabi ki öyle. Ama bence anneler, erkek çocuklarının biraz daha saf olduklarını düşünüyorlar:) Kız çocukları öyle uyanık ve cadı ki kızlarının her türlü başının çaresine bakacağını düşünüyorlar olsa gerek:)

Bizim toplumuzda çocuklarımızı birey olarak yetiştirememe gibi bir sorun olduğundan gelin - kaynana çatışmaları önemli bir sorun olarak yaşanıyor. Yabancı ülkelerde durum böyle değil.

Gelin- kaynana çatışmalarında ne yapılması gerek? Öncelikle paylaşılamayan oğul, koca olan erkek aradan çekilmeli. İki kadın başlarının çaresine bakmayı , geçinmenin bir yolunu bulmayı öğrenmeli. Erkek hiç taraf tutmamalı,ilişkiye müdahale etmemeli. Bu çatışmalarda gelin olan taraf daha çok çaba gösterip nezaketli davranırsa ilişkiler daha güzel bir hale gelir. Kayın valideler çocukları büyüyüp evlendikten sonra kendilerine bir meşgale bulmalı ve ilişkiye müdahale etmemeli.
Aslında bu çatışmada en çok zarar gören erkekler. Bir yanda onu doğuran, büyüten kadın, bir yanda sevdiği ve geleceği olan kadın. En akıllı davranması gereken erkekler. Genç olan kadın da akıllı davranıp sorunları eşine şikayet etmeyecek, kayın validesiyle problemlerini kendisi çözecek:)) Gül gibi geçinip gidilecek ondan sonra:))))))
Gelin-kaynana muhabbeti bitmez. Bugünlük  bu kadar olsun. Üçüncü yazı da görüşmek üzere:)))

"Evlilik bir kale gibidir. İçeridekiler dışarı çıkmak, dışarıdakiler içeri girmek isterler" Çin Atasözü

Socrates'te mutlaka evlenin demiş:)))) E vardır bir bildikleri. Herkes evleniyor, bu kadar insan yanılıyor olamaz:))))

Biz kadınlar neden bu kadar evlenme meraklısıyız ben bir türlü anlam veremiyorum. Evlenince kadının sorumluluğu çok fazla bence ve neden bunu ısrarla ister kadınlar bilinmez. Haa ben evlenmek istemedim mi? İstedim tabi ki ama mutlaka evlenmek gerek diye evlenmedim. Aslında evlenmeyen insanlara baktığınızda sistem dışında kalmaktan dolayı biraz mutsuz olduklarını düşünüyorum. Gerçi evli insanlar mı bekarlar mı daha mutlu? tartışılır. Bana sorarsanız da bir insanın mutlu olması dış sebeplere bağlı değil. Yani evliliğe, başka bir kadına veya adama bağlı değil. Mutlu bir tipse insan bekarsa da mutlu evliyse de mutlu. 

Evlenirken yine hemcinslerimin çok sık yaptığı bir hata olduğunu düşünüyorum; "Evlenince değişir" düşüncesiyle ve "Değiştirilecekler Listesiyle" evlenmek. Ama bilmez misiniz ki "İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur". Yani bir erkeği adam ederim diye düşünerek evlenmek hata. En iyisi erkeğin adam olmuşuyla evlenmektir:)))

Peki erkekler hiç mi değişmez. Kesinlikle kadında erkekte zamanla değişir ama bu değişim sizin istediğiniz yönde ve kontrolünüzde olmaz. Jung demiş ki ; "Bir kadın ve adamın ilişkisi kimyasal bir tepkimeye benzer. Eğer tepkime gerçekleşirse her ikisi de kılık değiştirir".

Özellikle flört döneminde insanlar çok özenli davranırlar. Ama ona rağmen insan kendini gizleyemez. Örneğin flört döneminde sizin yanınızda trafikte çok sinirli davranıyorsa anlamalısınız ki stres altında öfkeli davranacaktır. Yani bu davranış azalmayacak artacaktır.

Her ne kadar romantik öğelerle süslense de, sevgi, saygı olmadan devam etmesi zor olsa da evlilik bir işletmedir aslında. İki ortaklı bir işletme. Yani yazılı olmayan bazı kural ve şartlar vardır. Taraflardan biri bunları ihlal ederse ve diğeri bunu tolere edemezse o evlilik biter. Yani birbirinizi idare etmelisiniz, birisi idare etmeyi bırakırsa yürümez. 

Biraz acımasızca bulabilirsiniz bu yorumlarımı, özellikle yeni evliyseniz, ama bence insan gerçekleri bilerek, ayakları yere basarak evlenmeli. Evlilikten çok beklentiye girip büyük hayal kırıklıkları yaşamamak için.

Bu yazı dizisi devam edecek. Sizinde fikirlerinizi merak ediyorum. Anlattıklarımdan katılmadığınız bir şeyler var mı? Mutlaka eleştirin beni:)

Başarı hikayelerini çok severim. Kim sevmez ki? Hele bir de hemcinsim olunca daha çok seviyorum. Kobitek sitesinde "Kadın Girişimcilerin Başarı Hikayeleri" isimli bir yazı görünce hemen sizinle de paylaşmak istedim. Yazının orjinalini okumak isterseniz aşağıdaki linke tıklayabilirsiniz. 

http://kobitek.com/kadin_girisimcilerin_basari_hikayeleri_muazzez_bodur

"Muazzez Bodur, tesadüfler neticesinde iş kuranlardan değil. Sevdiği işi yapmak için planlayarak ve Start Up Weekend girişimcilik yarışmasına katılarak yola çıkmış bir girişimci.

1975 yılında doğdum. 12 yılı aşkın süre, pazarlama iletişimi konusunda profesyonel olarak çalıştım. İş hayatıma Koç Holding’de başladım.

2009 yılında Start Up Weekend girişimcilik yarışmasına katıldım ve 2010 yılında www.koleksiyonerim.com internet sitesini kurdum. 2011 yılında profesyonel çalıştığım son şirketten ayrıldım ve kendi işimin başına geçtim.

Kendi işimi yapmaya kendi kendime karar verdim. Kimse destek olmadı. Çoğu arkadaşım hayırlı olsun derken gözlerindeki şaşkın hatta biraz ürker bakışı çok hissetmişimdir.

Buna karar verirken kendi içimdeki tutkudan ve özgüvenimden destek aldım. Birçok insan halen profesyonel bir kurumda çalışmamın çok daha fazla faydasının olacağını bana söylüyor. Ama şu anda bu cümleleri yazarken aldığım keyfin ölçülebilir hiçbir değeri olamaz. Bu çok önemli bir yol ayrımıydı benim için. Her sabah uyanıp yola çıkıp akşam eve geldiğimde unuttuğum bir iş modelinden çıkıp, 24 saat hiç bıkmadan yoğunlaştığınız bir iş modeline giriyorsunuz. Her ay hesabınıza yatacak paranın verdiği rahatlıktan, ne zaman para kazanacağını bilmediğiniz yeni bir ekonomik sürece giriyorsunuz.

Kararı almakta, kendinde fikri sindirmek ve her türlü dış etkene rağmen kararlılığını koruyabilmek bazen çok zor gelebiliyor. Ben şu anda profesyonel hayatta çalıştığımdan daha çok çalışıyorum ama çalışıyor gibi hissetmiyorum. İçimde hiç bitmeyen bir heyecan ve dinamizm var. Bence bu gücü kendinde hisseden kadınlar iş kurmalı.

Ben www.koleksiyonerim.com üzerinden koleksiyon, sanat objeleri, antika satıyorum. Aynı zamanda 2012 yılında bu faaliyetlere koleksiyonerlere özel workshoplar, yurtdışı koleksiyoner turları, hediye danışmanlığı gibi yeni projeler eklendi.

Evet hep başka iş fikirleri olabilir, ancak insan kendisine özel dikilmiş bir kıyafet gibi kendisine yakışan, içinde kendini özel hissettiği iş için çalışmalı. Ben çocukluğumdan bu yana geçmişle beslenen, tarihi objeleri seven biriyim.

Eğer bir gün bu kadar çok çalışacaksam içinde olmaktan en çok keyif alacağım işi yapmalıydım. Hayaller diye bir dosya açtım kendime, aklıma gelen yapmak istediğim her şeyi içine attım. Kendimi yıllar sonra görmek istediğim düşe odakladım. Beni bu birikimler koleksiyonerim.com’u kurmaya sürükledi.

Şimdi koleksiyonerim.com beni, bundan 2 yıl önce hiç aklımda olmayan başka projelere sürüklüyor.

Önce doğru iş modelini kurmanız gerekiyor. Bu doğru iş modelinde bana yol gösterecek insan bulmak konusunda sıkıntı çektim. Diğer profesyonellerin fikirlerini de almak için Türkiye’de düzenlenen Start Up Türkiye yarışmasına girdim. Amacım yarışmada birinci olmak değildi. Beş yüzün üstündeki insanın projem hakkında ne söyleyeceğini nasıl bakacaklarını görmekti. Aldığım fikirleri sitede uyguladım.

Sermaye konusunda sıkıntı oluştu, ilk etapta profesyonel çalışmaya devam ederek bu sıkıntıyı biraz hafiflettim. Maaşımdan sanki bir hobiye para ayırıyormuşçasına başladım.

Kendi işini kurarken doğru, işini bilen adamlarla çalışmak gerçekten çok önemli. Mutlaka yapacağınız işin bir iş planı, pazarlama planı ve orta vadede bir projeksiyonu olmalı. İşin sizi sürüklemesinden çok sizin hazırladığınız plandan fazla sapmadan büyümesi bence en sağlıklı olanıdır.

Kadın olmanın zorlukları tabiî ki var. İnsanlar sizi maalesef ki önce cinsiyetinizle değerlendiriyor ancak kendine güvenen ve çok isteyerek iş yapan herkes karşısındaki insanı etkiler.

Yaptığınız işten istediğiniz sonuçları alabildiniz mi? İleriye yönelik koyduğunuz hedefler nelerdir?
Türkiye internet kullanımında dünya sıralamasında ilk 10 a girmesine rağmen bence internet üzerinden alışveriş yapmak konusunda halen gerilerde. Hizmet tarafında biraz daha aktif çalışmaya karar verdim. Bu sebeple workshoplar oluşturdum, yurtdışı turlar düzenliyorum. Kendim eğitim vermeye başladım.

Bu yıl yine hizmet alanında yeni bir şirket kurmaya karar verdim. Hedefler, işin içine tam olarak girip, açıkları gördükçe netleşiyor. Geçmiş hedeflerimi revize ediyorum. Koleksiyonerim’in beni getirdiği nokta benim 2 yıl önce göremediğim bir yerde bugün. Bu yeni şirketim için iki ayrı yatırım grubundan destek alıyorum. İki yıl önce bunu hayal bile edemiyordum.

Kararlı olsunlar, gelebilecek her türlü zorluğu göğüsleyebileceklerini hissettiklerinde başlasınlar, iletişim kurmaktan, kendilerini, yaptıkları işleri anlatmaktan korkmasınlar ve mutlaka mümkün olduğunca çok danışsınlar.

Bazı insanlar danıştıklarında projelerinin, fikirlerinin çalınacağından korkuyor. Bir projeye başlarken bu işin en iyisini kendinizin yapacağına eminseniz girin derim. O zaman çalınmasından da korkmuyorsunuz.

Bazen çok eleştirel yaklaşımlarla bende karşılaşıyorum. Bazen eleştiriyi can kulağıyla dinlemek sonrasında eğer gerçekten hatalıysanız hemen süreci iyileştirmek size prestij bile getirebilir. Eleştirilmekten korkmayın. Bırakın saçma bulsunlar fikirlerinizi.

Hayal etmek beni gerçeğe sürükleyen tek şey. Hayal kurmaya devam….

Ben başarılı girişim öykülerini her zaman dinler yada okurum. Bende pozitif etkiler yarattılar. Hepsinin temelinde çok çalışma, özveri ve inanç olduğunu düşünüyorum. Yapmak istediğiniz her ne iş ise kolaya kaçmanın gelecekte çok zorluk çıkaracağını biliyorum.

Konuyla ilgili sizden fikir almak isteyenlerin size ulaşabileceği bir e-posta adresi veya veya yaptığınız işle ilgili bilgi almak isteyenlerin girebileceği bir web sayfası var mı?

www.koleksiyonerim.com üzerinden ya da muazzez@koleksiyonerim.com üzerinden bana ulaşabilirler.