Şok şok şok 1 haftada 5 kilo verdiren diyet demeyeceğim tabi ki:))) 3 faydalı bitki ile zayıflamaya yardımcı bir çaydan bahsedeceğim. Zencefilin yağ yakıcı özelliğini hepimiz biliyoruz(bilmeyen var mı?:)) Tarçın'ın  kan şekerini ayarlama özelliğini sağır sultan bile biliyor artık. Karanfil'in de çok farklı faydaları var. Mesela benimde yeni öğrendiğim iştah kapatma özelliği bu karışımda işimize yarıyor.

 Malzemeler:

- 1 tatlı kaşığı zencefil (taze olması tercih sebebi)

- 1 tatlı kaşığı karanfil

- 1 kabuk tarçın

Önce 3 bardak suyu kaynatıp malzemeleri içine atıyoruz ve demlenmeye bırakıyoruz. Sonra her öğünden 1 saat kadar önce 1 bardak içiyoruz. Ve her zamanki gibi sadece bu karışıma güvenmeyip tatlı ve hamur işinden uzak durup hayatımıza sporu entegre ediyoruz. Sonra da bir bakıyoruz "aaaa çok zayıflamışız:)))"

İnşallah... Amin....

Sevgili Kahve Molası blogunun sahibi bugün uzun zamandır farkında olduğum ve kadınları bu konuda uyandırmaya çalıştığım bir konuda çok güzel bir yazı yazmış. Okumak isterseniz: http://kahvetelvesi-kahvemolasi.blogspot.com/2017/09/calisan-kadin-ozgur-mudur-bezgin-midir.html

Geçmiş zamanlarda kadınlar çamaşırı , bulaşığı ellerinde yıkar, soba yakarlar, ekmek yaparlarmış. Çocuklarına da bakarlarmış ve tabi en az 3-5 tane çocuk yaparlarmış. Ama sonra teknoloji ilerlemiş , kadınlar da okuyup iş sahibi olmaya başlamışlar. Artık elde çamaşır bulaşık yıkamıyorlarmış ama yemek yapma, çocuğa bakma konusunda aslında hayatlarında değişen pek bir şey yokmuş. Paraları varmış ama sorumlulukları hala çok ağırmış. Yani aslında geçmiş zamana göre daha fazla yükleri varmış artık ama paraları varmış . O yüzden her şeye katlanılırmış. Peki o parayı ne yapıyorlarmış. Benim sorumluluklarımda herhangi bir azalma olmadı o yüzden kazandığım para sadece benim diyerek kendilerine mi harcıyorlarmış? Tabi ki hayırmış. Öyle bir lüksleri yokmuş. (Sonra da bu kadınlar neden hep yorgun)

Yani o zaman kadın ya çalışsın ya da evde otursun mu diyorum? Tabi ki hayır. Öncelikle kadın yükünün ağır olduğunu bilsin, ekonomik özgürlüğü kesinlikle olsun ve kazandığı para üzerinde söz sahibi olabilsin. Fiziksel ve psikolojik tacize izin vermesin. Hayatın ve çocukların sorumluluğunun sadece ona ait olmadığını bilsin ve eşinle sorumluluklarını paylaşsın. Sadece senin görevin denmesine izin vermesin.



Yani erkeklerin işine geldiği gibi bir eşitliğe tahammül etmemiz, zaten hakkımız olan şeyleri lütufmuş gibi görmememiz gerek. Bu kadar sorumluluğu normal kabul etmemeliyiz.
İşin en önemli kısmı da bence kendimiz acı çektik diye gelecek nesillerinde çekmesine göz yummamalıyız. Yani yetiştirdiğimiz erkek çocuklarını hayatın sorumluluklarını paylaşmak gerektiği bilinciyle yetiştirmeliyiz. Karnını doyurmayı bir kadından beklememeyi öğretmeliyiz. Annesine ve sonrasında da eşine yardım eden, kendi ihtiyaçlarını giderebilen çocuklar yetiştirmeliyiz.

Yani "ey kadın uyan!" diyorum ben. Uyan ve haklarını koru, kendini savun. Uyan ki sana yapılmak istenen haksızlıkların farkında ol. Farkında olmak ilk ve en büyük adım. 

Cuma akşamı uzun zamandır ara verdiğimiz "sinema gecesi" yaptık. Kış geliyor, artık daha sık yaparız. Alırız patlamış mısırları ailecek film keyfi yaparız inşallah.

Aamir Khan filmlerini çok seviyorum. 3 Aptal, Yerdeki Yıldızlar ve son olarak ta bu filmine bayıldım. Zaten sanırım son zamanlarda "Aamir Khan yapıyorsa güzeldir" diye bir inanç oluştu gibi geliyor bana. Yani bende öyle düşünüyorum , sosyal medyada da bu yönde yazılar okuyorum.

Ailecek izlenecek film arayışınızda bence bu filmi ve bahsettiğim diğer iki filmi ilk sıralara koyabilirsiniz.

Dangal filminin konusuna gelirsek;  Mahavir Singh Phogat bir güreşçidir. Ancak maddi sebeplerden dolayı güreşi bırakmak zorunda kalmıştır. Tek hayali ülkesine bir altın madalya getirmektir ama bırakmak zorunda kalınca bu hayalini bir oğlu olunca gerçekleştirmeyi planlar. Ama "kul plan yapar tanrı gülermiş" , Phogat'ın 4 tane kızı olur. Her doğumdan sonra kız olduğunu öğrendiğinde büyük hayal kırıklığı yaşar ve en son hayalinden vazgeçer. Taaa ki bir gün 2 büyük kızı mahalledeki erkekleri dövene kadar:)  O anda kafasında bir ampul yanar ve kızlarını güreşçi yapmaya, kendisinin getiremediği altın madalyayı onların getireceğine inanmaya başlar. Her sabah 5'te kızlarını uyandırıp antreman yaptırır. Kızlar önceleri bu durumdan çok şikayet etseler de zamanla uyum sağlarlar. Hatta Hindistan da kız çocuklarının 14 yaşında evlenip yemek, temizlik yapmak, çocuk yapmak , çocuk bakmak dışında pek alternatifleri yoktur. Köyde herkes babalarıyla ve kızlarıyla dalga geçer ama bu Phogat'ı yıldırmaz.

Tam bir azim, disiplin ve kararlılık hikayesi. Çok ilham veren bir film. Gerçekten yaşanmış bir hikaye. Sonunda iki kızı da ülkelerine altın madalya getirirler ve bence en önemlisi bir sürü kıza ilham olurlar. Onlar başarılı oluncaya kadar kızlarını güreşçi yapmayı düşünmeyen babalar madalya aldıktan sonra güreşçi yapmaya çalışırlar kızlarını. Rol model olurlar.

GAPS Bağırsak ve Psikoloji Sendromu

GAPS, İngilizce “Gut and Psychology Syndrome” kelimelerinin kısaltılması olup Türkçesi 'Bağırsak ve Psikoloji Sendromu’dur.

Sizlere kitabın hikayesini anlatayım. Uzm. Dr. Natasha Campbell'in uzmanlık alanı nöroloji. Bir gün oğluna otizm teşhisi konuluyor ve o da tedavi için araştırmalara başlıyor. Kendisinin de içinde bulunduğu tıp dünyasının bu konuda bir tedavisi olmadığını öğrenmek kendini çaresiz hissetmesine yol açıyor ama o vazgeçmiyor . Araştırmaları devam ederken Otizm, Depresyon, Disleksi, Dikkat Eksikiliği Hiperaktivite Bozukluğu, Haşimato Hastalığı vb.... bir sürü hastalığın sebebinin "Geçirgen Bağırsak Sendromu" olduğunu buluyor ve oğlunun bağırsaklarını tedavi etmek için bir diyet uyguluyor. Geçirgen bağırsak sendromunu tedavi edince oğlu da iyileşiyor ve şu an gayet normal bir şekilde üniversitede okuyan biri haline geliyor. Kendi oğlunu iyileştirdikten sonra başka çocuklara, insanlara da yardım etmek istiyor ve bir klinik açarak dünyanın her yerinden gelen insanlara bu diyeti öğretiyor. Hatta ücretsiz olarak telefonla danışmanlık bile yapıyor. 

Sağlıklı bağırsak, mutlu insan

Gaps diyeti kimler için gerekli?

Anksiyete, otizm, şizofreni, epilepsi, depresyon, bipolar ve obsesif-kompulsif bozukluk, dikkat eksikliği, hiperaktivite bozukluğu (DEHB) gibi rahatsızlıkların varlığında da GAPS tedavisine başvurulmaktadır. Ayrıca akne, alerji, anemi, demir eksikliği, bellek problemleri, çölyak, glüten intoleransına bağlı bozukluklar, diyabet, egzama, eklem ağrıları, MS, migren, Parkinson, romatoid artrit, sedef ile sistit durumunda ise bu beslenme protokolü sayesinde şikayetler en aza indirilmekte hatta ilaca bağımlılık ortadan kalkabilmektedir

Yeni bir yazı dizisine başlıyorum. Ünlülerin zayıflama hikayeleri. Nasıl zayıfladılar? Nasıl karar verdiler? Ne yediler? Ne içtiler? Onlar hep göz önündeler ve fiziksel özellikler onlar için çok daha fazla önemli. 

"İyi ki varsın" ne kadar güzel bir cümle değil mi? Dün öğlen yemekten sonra birden bire çok halsiz ve keyifsiz hissetmeye başladım kendimi. Kendimi hasta hissettiğim zamanlarda hiç bir şey umrumda olmaz, çok boş vermiş olurum. Hasta hissetmemin sebebini de hep çok kötü hastalıklara yorarım. Her şeyin başı sağlık derler ya. Keyfim kaçar, moralim bozulur ve insanlardan uzaklaşmak isterim(rahat rahat kendime acımak isterim:)))) İş yerinde olduğum için biraz odadan çıkıp hava alayım belki geçer diyerek bahçeye çıktım. Çıkarken yolda iş yerinden tanıdığım, ara sıra sohbet ettiğimiz bir arkadaşla karşılaştık ve kantine birlikte gittik. Genelde her zaman gülümseyen, pozitif bir insan olduğum için acıların kadını yüz ifadem dikkatini çekti arkadaşımın. Sohbet ederken nedenini sordu ve "belki de B vitaminin eksiktir, bir tahlil yaptır" falan dedi. Sohbetin ilerleyen zamanlarında bana dedi ki "biliyor musun seni bana Allah gönderdi. İş'te biraz önce amirimle tartıştık ve ben çok kırgın, mutsuz bir şekilde bahçeye çıkıyordum. Kendimle içten içe hala o kişiyle kavga ediyordum. Ama sen bana ilaç gibi geldin". "Gerçekten mi?" dedim şaşırdım çünkü. "Modum bu kadar düşükken bile bir faydam olduysa ne mutlu bana" dedim. "Kesinlikle çok iyi geldin, sen güzel bir insansın, iyi ki varsın" dedi. Günün kalan kısmında halsizliğim, keyifsizliğim geçmeye başladı sanki:)

Diyette başarılı olmanın sırrını buldum:))) Hazır mısınız? Söylüyorum. Aslında sadece diyette değil hayatın hangi alanında başarılı olmak istiyorsanız onun sırrı. İstikrar ve disiplin. 

Eğer son başladığım diyette(bu sabah:))) başarılı olursam "Diyette İstikrarlı Olmanın 101 Yolu" adında bir kitap yazacağım:)) Adı bile hazır yani:)

İşin komik yanı bir tarafa neden sürekli rejimdeyiz hiç düşündünüz mü? Yani başarılı olsak istediğimiz kiloya çoktaaaan inmiş olurduk, öyle değil mi? Ben cevap vereyim, çünkü insan en iyi kendinden bilir, istikrarlı değiliz, hevesle başlayıp en fazla 3 gün sonra bırakıyoruz da ondan(teoride desen zehir gibi, pratik dersen sallanmakta:))))

"Her şeyde olduğu gibi zayıflamaya çalışırken de içsel motivasyon çok önemli. Eğer yeterince güçlü değilse zaten devam etmiyorsunuz.

Bana alışkanlıklarını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim". Bir yerde okumuştum şu yazıyı:" Bir gün fast food yerseniz kilo almazsınız, haftada 2 kere tatlı yerseniz kilo almazsınız sorun her gün yemenizde" diyordu. Yani alışkanlıklarımız ve gündelik rutinlerimizde yapacağımız ufak değişimler bile şok diyetlerden faydalı.

Diyet kola önemli tabiii:)))))

Öncelikle rutinimizi değiştirmemiz gerekiyor . rutinler çok güçlü. İstikrar ve disiplin zayıflamada olduğu gibi başarılı olmak istediğiniz her alan için olmazsa olmaz. 

O zaman ne yapıyoruz? Kendimize gerçekçi hedefler, daha ulaşılabilir hedefler koyuyoruz ve yaşam şekli haline getiremeyeceğimiz şeyleri rejim yapıyoruz düşüncesiyle bir süre yapıp bırakmıyoruz. Çünkü bıraktığınızda aynı şey olmaya devam ediyor. Bir diyete başlarken "ben bunu sürdürebilir miyim?" diye sormamız gerek. Cevabımız "evet"se yapmaya başlamak gerek. 

Şu aralar yine zayıflama (aslında sağlıklı beslenme), sağlıklı yaşam konularında yazacağım . Çünkü ilgi alanım(çünkü zayıflamam gerek:((((). Felsefesini mantığını bir çözdük mü tamamdır bu iş arkadaşlar:)))

Hadi kolay gelsin:)))

Son zamanlarda yine anlamsızca kilo almam sebebiyle arayışlardayım. Anlamsızca diyorum çünkü yememde içmemde bir değişim olmamasına rağmen birden bire 3 kilo aldım. Aslında bayramda ve tatilde hiç dikkat etmeden yememe rağmen o zaman kilo almadım ama dönünce 1 haftada 2 kilo sonraki haftada 1 kilo alarak kendi rekorumu kırdım. 

Geçenlerde bir blogta(üzgünüm adını hatırlayamıyorum, aslında yazısına link vermek istiyordum ama:( ) hiç diyet yapmamasına rağmen sadece çörek otu yağını sabah ve akşam 1 tatlı kaşığı içerek zayıfladığını söyleyen yazıya rastladım. Blogger arkadaşımız sanırım 1 ayda 4 kilo vermiş ve gerçekten de başka hiçbir şey yapmamış. Sadece çörek otu yağından sabah uyandığında ve akşam yatmadan önce 1 tatlı kaşığı içmiş. 

Babamın arkadaşı ve eşi olan bir çift , bir bayramdan diğerine kadar neredeyse 10 kilo vermişler ve ben hemen sordum. Nasıl zayıfladınız diye. Onlarda çörek otu yağı dediler. Bütün yollar çörek otu yağına çıkıyordu ve bende önceden aldığım ama içemediğim için öylece duran yağı sabah akşam içmeye başladım. 

Sonra da araştırmaya başladım neden zayıflattığını. Öncelikle insülin direncine çok iyi geldiği için zayıflamaya etkisi var. Diyetisyene gittiğim dönemde detoks çayı önerdiği için eczaneye gittiğimde oradaki eczacı bayan çörek otu yağı tabletini önermişti ve insülün direncini geçirdiğini söylemişti. O zamanlar ara sıra kullanmıştım ama düzenli hiç kullanmadım. 

Bağırsak parazitlerine ve kabızlığa çok iyi gelmesinin de zayıflamaya etkisi olduğu kanaatindeyim ben. Yani bir şey zayıflatıyor denmesi beni tatmin etmez. Hangi özelliğinden dolayı ki diye düşünüp araştırırım ve çörek otu yağının faydaları bana "olabilir" dedirtti. 

Sonuç olarak 4 gündür düzenli kullanıyorum. İçmesi epey zor hele sabahları. Üzerine hemen 1 kaşık bal falan atıyorum ağzıma. Gün içerisinde tatlı krizi yaşamadığımı fark ettiğimi söyleyebilirim. Gelişmeleri paylaşacağım sizlerle. Denemekten zarar gelmez. Ne dersiniz? 

Şu aralar resmen başlıktaki gibi hissediyorum kendimi. Herkes benim paramı istiyor:) Şimdi anlatınca sizde bana hak vereceksiniz ve aslında öyle olduğunu fark edeceksiniz. Cumartesi günü CNN Türk'te yayınlanan Gündem Özel programının sadeleşmekle ilgili bölümünü izledim. Programda öğretim üyesi Uğur BATI'nın konuşması beni tüylerimden diken diken etti. Kendisi reklamcılık alanında uzman ve bizi reklamlarla nasıl kandırdıklarını anlattı. Mesela o isim vermedi ama ben verebilirim:) İkea markasının uyguladığı reklam satış taktiklerinden bahsetti. "İkea'nın otoparkından girdiğiniz anda size bir satış deneyimi sunar. Zaten otoparkının olması başlı başına bir satış stratejisidir. Sonrasında hemen girişte çocuğunuzu bırakabileceğiniz bir oyun parkı vardır. Alışveriş yaparken çocuğunuzun size engel olmaması için:) Sonra bir girişi ve bir çıkışı vardır. Yani girdiğiniz zaman bütün reyonları görmeden çıkamazsınız. Alışverişlerin %50'si planlanmamış, duygusal alımlardır ve burada onlar hedeflenir(mesela çalışma masası almaya gidip ayna, fotoğraf çerçevesi, peçetelik, askılık vb.... alıp çıktığım çok oldu benim:)). Sonrasında aslında fabrikasyon bir mağaza olmasına rağmen tasarladıkları ürünlerin üzerine tasarımcının resmini koyarlar. Çünkü insanlar farklı olmak, onlar için özel tasarlanmış şeyleri kullanmak isterler ve bu fotoğrafını koyma da bir stratejidir" gibi bir sürü şey anlattı. O sırada sunucu Deniz Bayramoğlu araya girerek "öyle bir anlatıyorsunuz ki kendimi bir bilgisayar oyununda etrafımda bir sürü canavar var, bende  hayatta kalmaya çalışıyorum gibi hissettim"dedi. Aynen bende öyle hissettim gerçekten. Uğur BATI'da "evet kesinlikle"dedi.

Özlem DENİZMEN de vardı programda ki bence sadeleşme konusuyla çok alakalı bir bayan. "Bankalar para satar, nasıl ki fırıncı ekmek, mobilyacı koltuk satar bankaların ürünü de paradır ve onu satmaya çalışır" dedi. Yani bankalara bu gözle bakmamızı söyledi.

Ertesi gün yani bu programı izlediğimin ertesinde "Transandantal Meditasyon Semineri"ne katıldım. Tanıtım Semineri'ymiş sözde ama seminer boyunca transandantal meditasyonun faydalarını anlattı ki ben zaten internetten hepsini okumuştum. Nasıl yapıldığına dair hiç bir şey söylemedi. Eğer öğrenmek istiyorsak 1000 TL kurs ücreti ve ödeme koşulları hakkında bilgi verdi. Transandantal Meditasyonun  toplum için çok faydalı olduğunu ve bir toplumun %1'i bile yapsa o toplumda suç oranlarının azaldığını söyledi. E o zaman neden parayla öğretiyorsun arkadaşım? demezler mi adama. Demedi kimse ama içlerinden düşündüklerine eminim. Ben de kendime acayip kızdım. "Pazar günümü ziyan ettim, o kadar mesafe katedip reklam dinlemek için gelmişim" dedim kendime. 

Farkında mısınız son zamanlarda bu eğitimler çok arttı. Resmen sektör oldular ve korkunç paralar talep ediyorlar. Paranızı istiyorlar sadece paranızı:) Eğitim falan hikaye.

Ama ben son zamanlarda çok temkinliyim ki sürekli öyle davranmamız gerekiyor. Çünkü her yerden satış hileleri, taktikler, stratejiler bombalar halinde üzerimize yağıyor. Birini püskürtüyorsunuz, diğeri geliyor ve sonu gelmiyor. Gerçekten bir bilgisayar oyununda canavarlarla çevrili gibiyiz tek farkla, bu canavarlar paranızı yemek istiyorlar. 

Son olarak alışveriş yaparken satıcıların (özellikle bayan oluyor) yanıma gelip beni taciz etmesini, sonrasında eğer almazsam agresifleşip "ne oldu hannnnfendi?" diyerek hesap sormasını "beğenmedim" dediğimde tacizin dozunu arttırıp "nesini beğenmediniz" demesini aşırı derecede itici buluyorum. Bazı insanların maalesef bu baskıyla alışveriş yaptıklarını görüyorum ve üzülüyorum. Yapmayın alışveriş , kızsınlar, sinirlensinler, almak zorunda değilsiniz. Biz satışçıları mutlu etmekle yükümlü değiliz.

Her zaman uyanık olmak zorundayız, herkesin gözü bizim cüzdanımızda çünkü:)))))

Geçen haftalarda bir gün işten eve dönerken otobüsü kaçırdığım için güneşin altında yarım saat otobüs bekledim. Yeni taşındığımız ev iş yerime epey uzak. Metroya kadar otobüsle( henüz arabam gelmemişti) sonrada metroyla yaklaşık 1 saatte işte oluyordum. Gerçi İstanbul'lular için bu çok uzun bir yolculuk değil ama benim için çok uzun:) Neyse efendim gelelim konumuza, o gün ekstradan yarım saat daha beklemek bütün moral motivasyonumu yerle bir etti. Birde sıcak bir taraftan durumu daha da zorlaştırdı. Sonunda eve vardığımda kan-ter içerisinde kalmış ve hayattan bezmiş bir vaziyetteydim. Çocuklar kapıdan girer girmez "aaa annem gelmiş" diyerek sevinçle koştular bana doğru. Ama ben "çok terliyim, çok yorgunum duşa girmek istiyorum" diyerek onların sevinçlerini kursaklarında bırakıp duşa gittim. Duştan çıktıktan sonra yemek hazırlamaya mutfağa gittim. Bu arada çocuklara bir sürü homurdandım( ay kendimden nefret ettim şu an:))) Sinirli ve gergin bir şekilde yemek hazırlamaya başladım. Biraz sonra 9 yaşındaki kızım yanıma geldi "birisinin sevgiye mi ihtiyacı varmış? Senin sevilmeye mi ihtiyacın var kız? Hadi gel sarılalım " dedi. İstemsiz olarak gülümsedim ve o an fark ettim ne kadar katlanılmaz davrandığımı ve dönüp kızıma sarıldım. Büyümüşte küçülmüş bir de demez mi bana "bazen bende sinirli oluyorum senin beni sevmeni istiyorum sen sarılınca sakinleşiyorum:)))" .

 

Yani demem o ki kaç yaşına gelirseniz gelin zaman zaman hatta çoğu zaman sevilmeye ihtiyacımız var. Ama bunu kediler gibi yapamıyoruz:))) Söyleyemiyoruz da . Çoğu zaman arıza çıkarıyoruz. Aslında demek istiyoruz ki "ilgilen benimle". Mesela hışımla "çoraplarım nerede?" diye soran kocanız aslında "benimle ilgilenir misin?" diyor. Çünkü kendi çoraplarını bulabilecek yetiye sahip normalde:))) Ya da çocuğunuz mızmızlandığında aslında yine istediği sizin ilginiz. Ve bu ilgiyi evde genelde anneden bekliyorlar. Çocukken annem "herkes benden ilgi bekliyor, bana kim ilgi gösterecek canım" diye çemkirirdi zaman zaman. Şu an ben demek istiyorum:) hatta bazen diyormuşum, öyle diyorlar:))) 

 Bundan sonra sevdikleriniz homurdanırlarsa, gergin olurlarsa altta yatan mesajı anlayıp gidin sarılın. Ters teperse karışmam. %100 herkeste işe yaramayabilir:)))) Ama sarılmanızında bir zararı olmaz kanımca:)))

Bayramdan önceki hafta bir mail aldım. Bir yüksek lisans öğrencisi genç bayan "blogların kamusal hayata etkileri " konusunda tez hazırlıyormuş ve benimle görüşmek istediğini yazıyordu mailde. Bazen insan güvenemiyor, kim bu? gerçekten doğru mu söylüyor? diye düşünebiliyorsunuz. Sonuç olarak internetten hiç tanımadığınız biri. Ama içimdeki bilim aşkı:) , bilime katkı sağlama duygusu ağır bastı ve kabul ettim. Hatta eşime söylediğimde "aslında tam da senin yapmak istediğin şey" dedi. İyi ki  etmişim dünya tatlısı bir genç hanımla tanışıp sohbet etme fırsatım oldu. Bir saati geçen bir süre sohbet ettik ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadım ve daha konuşacak çok şey vardı. Kendisi bir soru listesi hazırlamış ve görüştüğü 12. ve son bloggermışım. Bloglar kamusal alan sağlıyor mu kadınlara?. Neden blog yazıyorsunuz gibi sorular sordu. Dersini çalışmış gelmiş:) yani blogumu incelemiş. Severim işini iyi yapan insanları. Sonuç olarak güzel bir sohbet oldu. Başka blogcuların neler söylediğini sordum. İsim vermeden bahsetti o da. Benim ismimi ve blogumun ismini de vermeyeceğini söyledi. Ben blogumun ismini isterse verebileceğimi söyledim.

Onunla konuşurken bazı şeyleri fark ettim . Bir konuda birileriyle konuşmadan o konu hakkında ne düşündüğümüzü tam olarak bilemiyebiliyoruz:). Yani konuşurken ne düşündüğümüzü, ne istediğimizi fark ediyoruz bazen. Mesela blog yazmayı hiç bırakmak istemediğimi fark ettim. Ciddi zaman ve emek harcamak gerekse bile manevi karşılığının beni tatmin ettiğini fark ettim. Bir tür kendimi gerçekleştirdiğim bir alan dedim mesela blogum için. Düşüncelerimi, duygularımı paylaşmak. Yorumlarla etkileşimde bulunmak. Yeni insanlar tanımak ki belki de hiç birisiyle tanışma ihtimalim olmayan insanlarla sohbet ediyormuş gibi olmak çok hoşuma giden şeyler. Gelecekte blogumla ilgili bir planım olup olmadığını sordu bir de . Bende çok zaman ayıramadığımdan şikayet etsem de, hatta bir ara epey boşlamış olsam da yazmaya devam etmeyi planladığımı ve daha sonraları yazacak daha fazla zamanım olacağını umduğumu söyledim. Ama insan evladıyız sonuçta fikirlerimiz değişebilir her zaman. Şimdilik böyle. Yarın ne olur, neler getirir bilinmez. Belki de video bloga dönüştürürüm. Çünkü zaman zaman farklı ortamlarda konuştuğumuz gibi insanlar okumayı sevmiyor, izlemek daha kolay geliyor. Yani format değişse bile blog devam eder diye düşünüyorum. Ama sen yazmazsan ben yazmazsam ne olur bu blog dünyasının hali?   Gönülle yapılan işler değerlidir ve bence bu da bir gönül işi:) Öyle değil mi? 

Bana blog yazmaktaki amacımı sordu. Pek düşünmeden bir sürü şey söyledim(yani önceden düşünmüşüm demek ki:)). Blog yazarak insanların hayatına dokunabiliyoruz dedim. Benim amacımın ise biraz feminist bir yaklaşım olduğunu, kadınlara kendi güçlerini fark etmelerini nacizane anlatmaya çalıştığımı söyledim. Ruhumuzu da beslemeye ihtiyacımız olduğunu, kendimce okuduğum kitaplardan, filmlerden ve deneyimlerden bahsettiğimi anlattım. O da bana bu tez konusunu seçtiğinde "Kurtlarla Koşan Kadınlar"la konuşmayı amaçladığını ve benim öyle biri olduğumu söyledi:) Çok onore oldum tabi ki:))) Aslında hepimiz birer Kurtlarla Koşan Kadınız . Ama farkında değiliz:) (Bu arada okumayanlara  "Kurtlarla Koşan Kadınlar" kitabı önerilir. Bende bu kitapla ilgili bir yazı yazacağım).

Sevgiler.......