Seninle konuşmadan ne düşündüğümü nereden bilebilirim ki?

Seninle konuşmadan ne düşündüğümü nereden bilebilirim ki?

 

Bazen düşünür düşünür işin içinden çıkamayız. O zaman biriyle  konuşmak (ama herhangi biri değil tabi) iyi gelir, Bazen sadece kendi sesimizden olayları dinlemek bile farkında olmamızı sağlar. Benim hayatımda çok şükür ki böyle arkadaşlarım var. Ne zaman ihtiyacım olsa , uzun zamandır görüşmemiş bile olsak, yanlarında bütün kalkanlarımı indirdiğim arkadaşlarım. Sadece gardını indirebilmek bile çok güzel bir duygu. Öyle değerli ki bu arkadaşlar. Ruh eşleri. Cemalnur Hocam "biz konuşmadan ruhlarımız konuşur" der. Ruhlar konuşup anlaşırsa biz konuşup anlaşırız. 

Siz de yaşamışsınızdır "sanki onu hep tanıyordum" hissini. Eskiden beri tanıyormuş hissini.Böyle hissettiğimiz insanları kaybetmemek gerek.  

Daha öncede bahsettiğim bir arkadaşım var Hilal. Çılgın Polyannam benim. Bir gün işten çıkmış yolda yürüyordum. Hilal'le karşılaştım "nereye gidiyorsun" dedi. Ben de "Forex'i biliyor musun?" dedim. "Hayır" dedi. "Bir aracılık firmasına gidiyorum sen de gel" dedim. Hemen "tamam" dedi. Sonra "forex ne bilmiyorsun, nereye gideceğimizi sormuyorsun,benim orada ne işim var demiyorsun, nasıl bir insansın sen?" dedim. Epey bir güldük buna ve bana dedi ki "sen gidersen ben de gelirim". 

İçinden çıkamadığım bir olay yaşadığımda hemen ona anlatmalıyım diyorum." Seninle konuşmadan ne düşündüğümü nereden bilebilirim ki?" cümlesini söylediğimde çok sevdi. Zaten ben de bu cümleyi okuduğumda aklıma ilk o gelmişti.
Onunla konuşmadan ne düşündüğümüzü bilemeyeceğimiz dostlarınız olsun hayatımızda. Sevgilerimle....