Ben Delilikleri Severim



Sürekli söylediğim bir şey vardır "ben deli insanları severim, normaller çok sıkıcı". Deli derken, farklı düşünen ve diğer insanların söylediklerini umursamadan davranabilen ,cesur insanları demek istiyorum. Yoksa kimseye öyle deli demem, diyemem. 
Ya da isterseniz "çılgın" diyelim. En son bir blog keşfettim. http://miraserist.blogspot.com.tr/2015/09/uyursan-olursun.htm . Gülmekten öldüm. Siz de keşfetmelisiniz bence. Ya da olaylara komik açıdan bakmayı sevenler keşfetmeli.

Benim de bu deli sevme özelliğim babamın genlerinden geçmiş olmalı, zira annem çok ciddi bir kadındır. Ciddi, naif, alıngan. Şaka bile zor yapılır  "acaba alınır, üzülür mü" diye düşünmekten. Ama rahmetli babacığım komik adamdı. Tanıdığım en zeki insanlardandı kendisi. Belki de fazla zeka olaylara mizahi yaklaşmasına sebep oluyordu(zeki insanlar için bu dünya saçmalıklarla dolu olduğundan olabilir). Babamı her andığımızda onun söylediği komik bir şeyi hatırlayıp, birbirimize söyleyip gülüyoruz halen. Mekanın cennet olsun babacığım.
Babamın en yakın arkadaşlarından bir tanesi askerde psikolojisi bozulduğu için raporla terhis edilmiş bir gençti. Biz çocukken ondan çok korkardık. "Bildiğin raporlu deli" derdik. Çünkü bu genç çocuk durup dururken yere yatıp başını ellerinin arasına alarak "taaruz var yatın, yatın" diye bağırırdı. Bu da bizi çok korkuturdu ama babam onunla konuşmayı , arkadaşlık etmeyi çok severdi.

Bir gün tarlaya gitmiştik. Tarlanın etrafında neredeyse hiç ev olmadığı için tenha bir yerdi. Yanımıza 17-18 yaş civarında bir kız geldi. Öylece dimdik bize bakmaya başladı. Biz biraz korktuk. Ama babam "senin adın ne?" diye sordu kıza. Cevap yok. "Buralarda mı oturuyorsunuz?" Cevap yok. Öyle bön bön , boş boş , gözlerini bile kırpmadan babama bakıyor. Sonra babam "dur senin ismin tahmin edeyim" dedi. Yine cevap yok. "Ayşe mi?" dedi. Aynı bakış. "O zaman Fatma" dedi. Yine aynı bakış ve cevap yok. Babam bir sürü kız ismi saydı ama kızda aynı tepkisiz ifade öylece bakmaya devam etti. En son babam "Ali mi?" deyince yarım saattir tepkisiz duran kız "aaaaaa Ali olamı hiç?" diye bağırarak iytiraz etti. Biz orada koptuk. Öyle güldük ki kız sinirlendi sanırım(aslında suratında  yine aynı ifade vardı) bizim yanımızdan uzaklaştı. Yıllar sonra bile hatırladığımda güldüğüm bir anımdır bu. Yani kız bize sanki "biraz deli olabilirim ama Ali isminin erkek ismi olduğunu biliyorum ve bana erkek demenize izin veremem" dedi.
 
Geçenlerde bir arkadaşın nikahına gitmiştik eşimle. Nikahın başlamasını beklerken, bahçede bizim geldiğimiz nikahtan sonraki olduğunu tahmin ettiğim nikahın gelinini gördüm. Kıpkırmızı kısacık saçları vardı. Ama kızıl değil bildiğin kırmızı. Ve o saçlarını jöleyle dikleştirmiş, mini bir gelinlik giymişti. Yani standartlara aykırı bir gelindi. Eşime "ya ben bu gelinin nikahına katılmak istiyorum" diye yalvardım ama beni kolumdan tutup götürdü kendisi. Hatta "aşkım ben onunla tanışmak, arkadaş olmak istiyorum. Bayılıyorum böyle cesur insanlara" dedim ama dinletemedim. Çünkü benim eş kişisi de çok ciddi bir insandır.
Velhasıl az biraz çılgınlık güzeldir arkadaşlar. O kadar normal olmaya çalışıp sıkıcı olmaya ne gerek var. Hem sahi normal ne?


15 yorum:

  1. Çok güzel bir yazı, gülümseyerek okudum. Keşke hepimiz biraz çılgın olabilsek, ben kahkaha bile atamayan bir insanım. Senede bir defa gülerim onda da tavan yıkılacak olur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sınırlarını biraz gevşet yeter Yüreğimin iklimi eğer hafif çılgın olmak istiyorsan. Ama ciddi insanlarda lazım :)

      Sil
  2. de de deli de de. Deli deliyi gözünden tanırmış ((: Biz biraz çılgınlar her yerde tanıyoruz buluyoruz birbirimizi. Yazı harika olmuş. Çok keyifli. Çok çok da teşekkür ederim benden de bahsettiğin için. Eşinin ciddi olması da bazen iyi bir şey. Benim ki bana engel olmuyo mesela. Saçımın yarısı kazılı ve bunu kocam yaptı. hatta gidip traş makinası aldı. Ağlasam mı gülsem mi bilmiyorum. Her deliye bir akıllı lazım bence bi de böyle düşün (:

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eşinle uyumunu hayran kaldım valla Miras. Şahsen benimki bazen beni dizginliyor iyi oluyor:))))

      Sil
  3. İsranbul'da çok yağmur yağdığı bir yaz günü bizim yol yine sular altında kalmıştı. Ayağımda spor ayakkabı ıslansa bir daha kurumayacak. Çılartırsın ayakkabıları, geçersin karşıya, otobüse sanki çok doğal birşeymiş gibi binersin öyle, sonra da sakin sakin kuruladığın ayaklarına geçirirsin ayakkabını :) Ah ne deliydim ben bir zamanlar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hala delisin Handan o yüzden seviyorum seni.

      Sil
  4. Babacigina Allah'tan rahmet diliyorum. Nur icinde yatsin.

    Benim farkettigim bir durum var mesela, liseli tum kizlarin (kizkardesimde dahil) saclari uzun, beline kadar, yandan ayrilmis, yuzunun yarisi gorunmuyor. Kisa yada küt sacli bir liseli gorunce cok hosuma gidiyor. :) Belki ergenligin verdigi, birbirine ozenme durumudur ama dikkatimi baya cekti.
    Farklilik iyidir, guzeldir. Insan kendini nasil mutlu ediyorsa oyle olsun en guzeli bu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler dondurma delisi. Lise dönemi en çok fiziksel özelliklerimız yüzünden endiselendigimiz ve akranlarımız arasında kabul görmeye en çok ihtiyaç duyduğumuz dönem .

      Sil
  5. Çocukluğumdan bu yana ciddiyetten patlamak üzere olan bir insanımdır maalesef. Sanırım bu nedenle ilişki kuramıyorum insanlarla pek. Sözün özü, çılgın, rahat, deli dolu insanlara oldum olası imrenerek bakmışımdır. Çok keyifli bir yazı, elinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler kalemderi. Belli etmiyorsun bence senin içinde de bir çılgın var:)

      Sil
  6. hah hah hah
    işte buuuuu
    benim de sevdiğim çılgın ve deli kadın
    ne güzel bu yazdıkların
    ben de çatlak olarak nitelendiririm azıcık kendimi :)))
    ama çok ciddi olmaktansa azıcık çatlak olmayı yeğlerim
    değil mi ama

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle maviannem. O yüzden çok sevdim sanırım seni:)

      Sil
  7. bayıldım bu yazına.. ben de çılgın cesur insanları çok severim..hele de güleryüzlü tatlıysa ohh bayılırım.. çocuk ruhluyumdur.. coşkuluyumdur..ama bu hayatta zor bunlar..çünkü insanlar enerjinle dalga geçerler yada laf sokarlar..örneğin bazen neşeli aşırı coşkulu olduğumda işittiğim laflar " iyi misin sen sarhoş musun" " noldu sana yine sapıttın" vb :)

    YanıtlaSil

Blogger tarafından desteklenmektedir.