Hayatınızda ki En Değerli Şey Ne?

Yaklaşık iki haftadır yorgun argın eve gelip direk mutfağa giriyorum her çalışan kadın gibi. İş yerinde çalışmaktan çok büyük şehirdeki yol, trafik yoruyor insanı. Ya da daha doğrusu stres yoruyor. Üzerinden tır geçmesi hissini bilmiyorum ama stresli bir günün sonunda "üzerimden tır geçmiş gibi hissediyorum" cümlesini çok kullanıyorum:))) Aslında korkunç bir cümleymiş, buraya yazınca fark ettim inanır mısınız?(Kendime Not: Bir daha kullanılmayacak)Son zamanlarda çalışma hayatımı çok sorgular oldum. Aslında özgür olmadığımı, hiç bir şeye yeterince vakit ayıramadığımı çok düşünür oldum. Ne uğruna? Bu soruyu çok fazla soruyorum artık kendime ve mesela alışveriş yaparken bir şey satın alacağım zaman aklıma geliyor "bunu satın alabilmek için" Sonra "almasam ne olur ki?" diyorum ve verecek bir cevap bulamıyorum. Yani almazsam ölmem, çok ta şart değil. Tasarrufla ilgili bir kitapta "aldığınız şeyin fiyatını onu alabilmek için kaç saat çalışmak zorunda olduğunuzla karşılaştırın. Yani önce aldığınız parayı çalışma saatlerinize bölüp 1 saatte ne kadar kazanıyorsunuz onu bulun. Sonra da almak istediğiniz şeyin fiyatını saatlik ücretinizle karşılaştırın". Somutlaştırmak çok işe yarayan bir yöntem. Çünkü harcama kararını duygularımızla veriyoruz ve bu kararı yine başka bir duygu engeller. Mantıklı kararlar engelleyemez.
Aslında bu yazının konusu tasarruf ya da harcamalarımızı nasıl engelleriz gibi bir şey değildi ama çok yönlü düşününce konu dağılıyor. Benim uzun süredir etraflıca düşündüğüm şeyleri paylaşıyorum. Kendi kendimize düşündüğümüzde ya da birisi sorduğunda "Hayatınızda ki en değerli şey nedir?" hepimiz "çocuklarım, ailem, annem,babam vb..." gibi cevaplar verir, öyle değil mi? Kimse evim,arabam, takılarım demez diye düşünüyorum. Der mi?:)))))Neyse büyük bir çoğunluğun sevdiklerim cevabını verdiğini varsayarak yazıma devam edeyim. Ben de öyle diyorum . Ama mesela çocuklarımıza ne kadar zaman ayırabiliyoruz. İşte bu yazıyı yazmakta ki amacım buy du. Hayatımızdaki en değerli şeylerimizin farkında mıyız? Yeterince kıymetlerini biliyor muyuz?
O yüzden blogta çocuklarla ilgili daha çok şey yazmaya karar verdim. Nasıl daha kaliteli vakit geçirebiliriz? Sorumluluk duygularını, özgüvenlerini geliştirmek için neler yapabiliriz? Ailemizde daha kaliteli iletişimi sağlamak için bize düşen ne? İşte bunlar bizim konularımız. Çünkü biz kimiz? Kadınız . Yani ya anneyiz, ya anne adayıyız, ya da annelik hormonu taşıyoruz. Atatürk'le ilgili okuduğum kitaplardan birinde "Önce kadınları eğitmeliyiz, çünkü kadınlar gelecek nesilleri yetiştirirler" gibi bir cümle okudum ve kendisine bir kez daha hayran kaldım. Anne olarak, kadın olarak bu sorumluluğumuzu yerine getirebildiğimiz bir gelecek dileğiyle görüşmek üzere ......

21 yorum:

  1. şu sıralar tam da işimi hayatımı sorguladığım bir dönemdeyim ve bu yazı resmen bana dış ses gibi oldu.. :)
    çocuklarla ilgili bir şeyler yazmak çok iyi bir fikir, çocuğum yok ama mutlaka yeni bilgilere ihtiyacı olan anneler var burada..
    ellerine sağlık

    sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Pınarcığım. Umarım faydası olur yazdıklarımın . Farklı bakış açısı olur en azından:))))

      Sil
  2. Kadınlar eğitilirse toplumda bilinçli insanların sayısı her geçen gün artar. Çocuklarla ilgili mesleğimden dolayı bunu fazlasıyla yaşıyorum . Yaptığım anne eğitimlerinin geri dönüşleri çok güzel oluyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çocuklarla ilgili işlerde manevi tatmin çok güzel Tigris. Başarılarının devamın dilerim.

      Sil
  3. çok haklısın çocuklarla ilgili paylaşımlar yaparsan bendenizde zevkle okurum

    YanıtlaSil
  4. kaleminize sağlık..süper bir paylaşım..kesinlikle herkesin aklından geçenleri yazmışsın..sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoğu çalışan anne aynı durumda Figen güzel yorumun için teşekkürler

      Sil
  5. cemreler yüzündeeeeeeeeennnn
    bahar yüzündennnnnnnnnnnnnnn

    iyi bence böyle hissetmek...aynı kalıp rutine bağlayıp sorgulamamakktan k0 kat şahane.

    Sevindim senin adına ve benzeri duyular sarmalında yuvarlanan kendim adına

    Sevgiler adaş :-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok aslında birbirimizden farkımız adaş

      Sil
  6. Eğitime hazırız mirim ;)
    Şaka bir yana senin bilgilendirmelerin şahane oluyor, detaylı inceliyorsun genelde konuyu...
    Ve ummadığım anda farklı bir bakış açısı ediniyorum seni okurken...

    Yalnız ben şu harcama kısmına takıldım... Eğer ben bunu yaparsam çok cimri olabilirim arkadaş :)))
    Öğrenmeyeydim iyiydi ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şimartiyorsun beni Şebo. Biraz Cimri olmanın zararı olmaz.

      Sil
  7. Çalışan ve 3 yaşında kızı olan bir anne olarak paylaşımlarını merakla bekliyorum:) Yaşadıklarım konusunda yalnız olmadığımıda görmek beni sevindirdi.Faydalı bir paylaşım canım kalemine sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yalnız değilsin tabi Elif. Güzel yorumun için teşekkürler

      Sil
  8. Hemen saatimi hesapladım.. bazen ıvır zıvıra para verirken bunu düşüneceğim teşekkürler bu güzel farkındalık için

    YanıtlaSil
  9. Öyle güzel değinmişsiniz ki aldığımız bir şey için kim bilir ne kadar zaman harcayıp çalışıyoruz. Kendim adıma mutlu olduğum nokta sevdiğim işi yapıyorum :) Şuan evli ve çocuğum olmadığı için yorum yapmakta çekiniyorum eğer çocugum olsaydı illa ki ona daha az vakit harcağım için üzülürdüm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şanslısın o zaman gözde sevdiği işi yapmak herkese nasip olmuyor

      Sil
  10. Çalışan anne olmak çok zor olmalı. Çevremdeki çalışan annelerin neler çektiğini gördükçe düzeni sorgulamadan edemiyorum.

    YanıtlaSil
  11. Harika bir yere parmak basmışsın
    çocuklarımıza ilgi göstermek çok önemli
    zaten 15-16 yaşlarından sonra pek de bir arada olmak istemiyorlar
    küçükken ne kadar onları sarmalarsak kardır :)))

    YanıtlaSil
  12. Senin yazıların iyi geliyor canım. İyi ki tanımışım bloğunu ;) Ve enteresan olanı da şu ki aynı zamanlarda aynı düşünceleri yaşıyoruz...

    YanıtlaSil

Blogger tarafından desteklenmektedir.