Alışkanlıklarınıza Dikkat Edin

Alışkanlıklarınıza Dikkat Edin

Bir köylü kadın bir danayı doğduğu gün kucağına alıp sevmiş. Küçücük bir dana işte, kucağa sığmış. Bu hareketi adet edinmiş kadın. Danayı her gün kucağında taşımaya başlamış. Sonunda buna o kadar alışmış ki dana büyüyüp öküz olduğu zaman onu yine kucağında taşıyabilmiş…Montaigne ‘Bu hikayeyi kim uydurduysa” alışkanlığın ne büyük bir güç olduğunu çok iyi anlamış olmalı demiştir. Gerçekten alışkanlık pek yaman bir hocadır ve hiç şakası yoktur.”
Montaigne’ye göre alışkanlık öyle gürültü yaparak gelmiyor. Yavaş yavaş, sinsi sinsi içimize ilk adımını atar. Başlangıçta kuzu gibi sevimli, alçak gönüllüdür. Ama zamanla oraya yerleşip kökleştimi öyle azılı, öyle amansız bir yüz takınır ki kendisine gözlerimizi bile kaldırmaya izin vermez.”Etrafımıza baktığımız zaman Montaignenin hikayesindeki gibi kucağındaki koskoca öküzlerle uğraşan bir sürü insan görürüz. Hiç şüphe yok ki onlar zamanında kendilerine ‘o danayı kucağından indir” diyenlere ‘Ne olacak… küçücük bir dana işte… Biraz sevip bırakacağım” cevabını vermişlerdir. Demek ki bizim ‘dost” alışkanlıklara ihtiyacımız var; bize ‘düşman” alışkanlıklara değil. 

Kötü alışkanlıklara doğru ilk adım atan birisi kendi düşmanlarını eğitmeye başlamış demektir. Yüz metre yarışına hazırlanan herkes, kucağındaki öküzden kurtulmak zorundadır.Bir halatı elinize alıp bakın. Onun yüzlerce incecik kenevir lifinden meydana getirildiğini göreceksiniz. Bir tek kenevir lifi bir şey ifade etmez ama onun halat olmaya çok istidatlı olduğunu unutmayın. Boynunuza/ayağınıza dolanmış bir halatınız varsa şunu da unutmayınız: Güçlü bir bilek ve keskin bir kılıçla ondan kurtulabilirsiniz. (Alıntıdır )