Soluk Mavi Nokta - Carl Sagan

Dün bu fotoğrafı ve Carl Sagan'ın yorumunu tekrar okuduğumda arada sırada açıp okumamız gerektiğini düşündüm. İnsan kibrinin törpülenmesi , kendini çok önemli sanması gibi rahatsızlıklara iyi gelecek bir yorum:)

"Gökbilimci ve astrobiyolog Carl Sagan,  uzun yıllar boyunca NASA için  çalışmıştır. NASA'nın projesi Voyager için danışmanlık yapan Carl Sagan Voyager-1 Güneş Sistemini terk etmeden önce yön değiştirip bulunduğu noktadan Dünya'nın fotoğrafını çekmesi için NASA'yı ikna etmiştir. Dünya'nın şu ana kadar en uzak mesafeden çekilmiş fotoğrafı Carl Sagan tarafından "Pale Blue Dot"- Soluk Mavi Nokta olarak isimlendirilmiştir. Fotoğrafta dünya sadece 0,2 pixellik bir alanı kaplamaktadır.

Bu fotoğrafa bakıp yaptığı efsanevi yorumu arada sırada mesela sorunlar, sıkıntılar üstümüze üstümüze geldiğinde açıp okumalıyız.

"Şu noktaya tekrar bakın. Orası evimiz. O biziz. Sevdiğiniz ve tanıdığınız, adını duyduğunuz, yaşayan ve ölmüş olan herkes onun üzerinde bulunuyor. Tüm neşemizin ve kederimizin toplamı, binlerce birbirini yalanlayan din, ideoloji ve iktisat öğretisi; insanlık tarihi boyunca yaşayan her avcı ve toplayıcı, her kahraman ve korkak, her medeniyet kurucusu ve yıkıcısı, her kral ve çiftçi, her aşık çift, her anne ve baba, umut dolu çocuk, mucit, kâşif, ahlak hocası, yoz siyasetçi, her süper star, her "yüce önder", her aziz ve günahkâr onun üzerinde - bir gün ışığı huzmesinin üzerinde asılı duran o toz zerresinde.

Evrenin sonsuzluğu karşısında dünya çok küçük bir sahne. Bütün o generaller ve imparatorlar tarafından akıtılan kan nehirlerini düşünün, kazandıkları zaferle bir toz tanesinin bir anlık efendisi oldular. O zerrenin bir köşesinde oturanların başka bir köşesinden gelen ve kendilerine benzeyen başkaları tarafından uğradığı bitmez tükenmez eziyetleri düşünün, ne çok yanılgıya düştüler, birbirlerini öldürmek için ne kadar hevesliydiler, birbirlerinden ne kadar çok nefret ediyorlardı.

Böbürlenmelerimiz, kendimize atfettiğimiz önem, evrende ayrıcalıklı bir konumumuz olduğu hakkındaki hezeyanımız, hepsi bu soluk ışık noktası tarafından yıkılıyor. Gezegenimiz, onu saran uzayın karanlığı içinde yalnız bir toz zerresi. Bu muazzam boşluk içindeki kaybolmuşluğumuzda, bizi bizden kurtarmak için yardım etmeye gelecek kimse yok.

Dünya, üzerinde hayat barındırdığını bildiğimiz tek gezegen. En azından yakın gelecekte, gidebileceğimiz başka yer yok. Ziyaret edebiliriz, ama henüz yerleşemeyiz. Beğenin veya beğenmeyin, şu anda Dünya sığınabileceğimiz tek yer.

Gökbilimin mütevazılaştırıcı ve kişilik kazandıran bir deneyim olduğu söylenir. Belki de insanın kibrinin ne kadar aptalca olduğunu bundan daha iyi gösteren bir fotoğraf yoktur. Bence, birbirimize daha iyi davranma sorumluluğumuzu vurguluyor, ve bu mavi noktaya, biricik yuvamıza.

"BU SAHİP OLDUĞUMUZ TEK ŞEY"."