Korku ve Mizah

8 yaşındaki kızım geçenlerde gözleri korkuyla açılmış bir şekilde yanıma geldi. "Anne, ben Slender Man'den çok korkuyorum" dedi. Ben de "o kim ki kızım?" dedim. Başladı anlatmaya. İşte bu Slender Man denilen arkadaş bembeyaz bir yüzü olan, upuzun ve yüzünde göz,ağız,burun vb.... hiçbir şey olmayan birisi ve youtube videolarını izlediğinizde sizde korkuyorsunuz yeminlen:)))
Youtube videolarında anlatılanlara göre tarih boyunca zaman zaman ortaya çıkmış(yani en az 150 yaşında olması gerek) ve çocukları kaçırıp öldürdüğü söyleniyormuş. Benim kıza okuldaki arkadaşları söylemiş o da youtube'dan araştırmış. Aslında internette filtrelerimiz var ama bunu filtrelememişler sanırım:((  Ben yemek hazırlarken  izlemiş , koşarak yanıma geldi. Önce "yeni trend bu mu Ezgiciğim, geçen hafta Chucky'den korkuyordun" dedim. "Yaa anne yaaa . Ama bu gerçeeeeek" dedi. Sonra bana videolarını izletti biraz . Ben "izlemeyelim , sende izleme, gerçek değil , bak filmi çekilmiş ondan sahneler bunlar" dedim . Sonra bana gece uyuduktan sonra geldiğini, çocukları kaçırdığını anlattı. Bende ona "yaaa normal bir saatte gelse ya. Birlikte çay falan içerdik, sohbet ederdik" dediğimde inanamaz gözlerle baktı ama benim korkmayıp espiri yapmam hoşuna gitti ve dayanamayıp gülümsedi.
Ben çocuklarım korktuğunda onlara sarılıp korktukları şeyle dalga geçiyorum.(asılsız anlamsız korkularda). Bakıyorlar ki en güvendikleri insan rahat, onlarda rahatlıyorlar. Korkularının derecesine göre tekrar tekrar rahatlamaya ihtiyaç duysalar da korkunun anlamsız olduğunu fark edince artık sormamaya başlıyorlar. Herkesin korkuyla bir mücadele şekli vardır. Benimki mizah. Korktuğum şeyin komik ve saçma yönlerini görmeye çalışırım. Gülebildiğiniz zaman korkmaya devam edemiyorsunuz. Haaa birde "eve hırsız girerse anne ne yaparsın "sorusu var Ezgi'nin. "Ya senden çok güçlüyse hırsız" Ona da diyorum ki "yavrusuna dokunulan anne ormanda 10 kaplan gücündedir bebeğim" diyorum.Hepimizin korkuyla baş etme şekilleri farklı olabilir. Siz neler yapıyorsunuz korktuğunuzda?


15 yorum:

  1. Ben de bugünlerde benzer durumlar yaşıyorum, benzer tepkiler de veriyorum ama bu karakterler sürüsüne bereket. Sınıfta oluşan kamuoyu etkisi ile evde araştırma sonrasında da çocuk olarak verilen tepkiler. Elin gavurunun uydurduğu bu sanal fitnelerden nasıl kafalarını arındıracağız?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anneler olarak doğuştan yetenekliyiz galiba çocuklarımızı güvende hissettirecek şekilde davranma konusunda.

      Sil
  2. Benim oğlan da arada hayaletten korkuyorum falan dediğinde aa bu saatte hayalet çocuklarına yemek yapiyordur, kitap okuyordur, okuldadir falan diyorum:)) devam ederse koyyykuyoyummm anneğ hali o zaman cizgifilmdeki konuşan koyundan korkmuyorsun ama diyorum gülüyor kahkahalarla:)) ben genelde korkunca hareketsiz duruyorum eski bir ninja taktiği: kımildamazsam beni göremezler :)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allahta seni güldürsün medeni bekar ne güldüm eski ninja taktiğine. Bende öyle yapayım işe yarıyor demek ki. Ama o devekuşu taktiği değilmiydi yaaa kafanı kuma gömersen seni göremezler.

      Sil
  3. Çocuklar birbirlerinden ne kadar ilginç şeyler öğreniyorlar. Okul bazen ilginç bir yer olabiliyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çevreyi kontrol edemiyoruz malesef Fikriye. Daha buyuduklerinde dahada kontrolsüz olacak:(

      Sil
  4. Ben korktuğum da buz kesilirim, mücadele etme şeklim kendimi kontrol altına alıp telkin etmektir. Bu arada Ezgi ne kadar da tatlı bi kızmış sizin ona verdiğin eğitimde bir okadar güzelmiş :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Başak güzel yorumuna çok mutlu oldum.

      Sil
  5. Pek bir şey yapamıyorum sanırım korkmak dışında :)) Ama, sizin metodunuz çok iyiymiş takdir ettim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Komik şeyler düşün Fidan çok faydası oluyor:)

      Sil
  6. Anneler iyi ki var
    Hep iyi olun ki evlatlarınız da iyi olsun e mi
    Maşallah size

    YanıtlaSil
  7. Ah çocuğun çocuğu korkuttuğu kadar kimse kimseyi korkutmuyordur :)

    Ben de genelde sakin dururum. Sakinliğim onları da sakinleştirir.

    Ay ilkokula giderken arkadaşlarımın anlattığı vampir hikayesinden ne korktuydum ha. Şimdi onu hatırladım. Vampiri ilk defa duymuşum, o zamanlar ayapa düşmemiş şimdiki gibi karizmatik vampir kavramı da yok. Ah ah ah :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende ömrü hayatımda slender man'i duymamıştım Handan. Sakin olmakta çok iyi bir yöntem, bazen bende yapıyorum, sakin olup önemsemiyormuş gibi yapıyorum:)))

      Sil
  8. Ah anneler olmasa..
    Bu yaşımda hala saçma şeylerden korkup anneme sığınıyorum bende, yaşı yok bu olayın sanırım :))
    Çok sevdim ama yönteminizi aklımda bulunduracağım mutlaka :)

    YanıtlaSil

Blogger tarafından desteklenmektedir.