İnsanlar Nasıl Şarj Olur?

 Üniversitede okurken derdim ki bir çocuğum olursa üniversiteyi mutlaka farklı bir şehirde okutacağım . Çünkü ben farklı şehirde okuduğum için büyüdüğümü düşünüyordum ve haklıydım da. Ailemle yaşarken her şey bana gümüş tepside geliyormuş, onu fark ettim farklı şehre gidince. İyi -kötü çok fazla şey yaşadım ve tek başıma üstesinden gelmeyi öğrendim. 

Sonra evlendim , çocuklarım oldu. Üniversiteye gitmelerine asırlar var zannederken zaman su gibi aktı geçti ve oğlumun üniversite zamanı geldi. Bu yıl İstanbul'a gitti . Onun için çok iyi olacağını düşündüm , kendim için üzüldüm biraz. Hep aklıma Halil Cibran'ın şiiri geldi ve kimin olduğunu hatırlamadığım "Çocuklar bir gün giderler" yazısı geldi. 

Bu akşam ara tatil için geldi ve eve geldi. Küçükken bana sarıldığında "anne sana sarılınca sanki şarj oluyorum" derdi. Bu akşam dedim ki "küçükken böyle derdin hala şarj oluyormuş gibi hissediyor musun?" "evet , hala öyleymiş gibi" dedi. 6 yaşındaki bir çocuğun tanımlaması "sarılınca şarj oluyorum gibi hissediyorum" Ne kadar harika bir anlatım öyle değil mi?

Sonra düşündüm , sevdiklerimize sarıldığımzda şarj oluyormuş gibi hissederiz , peki başka ne zaman şarj olduğumuzu hissederiz.