senin savaşın bitti
senin savaşın bitti the 100
senin savaşın bitti the hundered
senin savaşın sona erdi
Senin Savaşın Sona Erdi - The 100
Tüm filmler, diziler hep bir hikaye anlatıyor ve mesaj veriyor.
Bazen bilinçli olarak fark ediyoruz bu mesajları bazen de fark etmiyoruz ama
anlıyoruz. Ben diziyi izlerken , ölen birine bu cümleyi ilk söylediklerinde
diziden biraz kopup ölümü, hayatı düşündüm. Hayatın bir mücadele olduğunu ve
yaşamak için hep çabalamamız gerektiğini düşündüm.
I
Aslında bizim kültürümüzde de var bu düşünce. Ölen birisine "bu dünyada ki mücadelesi bitti" derler. Ölüme farklı bakmamızı bir kayboluş, bilinmezlik değil de başka bir aleme gitmek olarak tanımlamak (bizim inancımızda gerçek alem).
Hayat sürekli bir hareket halinde ve her sabah uyandığımızda mücadelemiz başlıyor. Uyanıp işe gidiyoruz ve ya evde ev işi yapıyoruz, çabalıyoruz bir şeyler yapmaya.
Hayatta olduğumuz sürece mücadelemiz devam edecek, kendi doğrularımız için, hayatta kalmak için. Nefes aldığımız sürece çabamız bitmeyecek ta ki o son güne kadar.
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
Truva filminde Brad Pit sadece topuğundan ölebilecek olan tanrı Aşil'i canladırıyordu ve orada da ölümsüz olmak isteyen birisine söylediği "aslında insanlar çok şanslı. Bir gün bitecek yaşam ve ne zaman biteceğini bilmiyorsunuz. İşte sürpriz bu, eğlence bu" gibi bir cümle söylemişti (yanlış hatırlamıyorsam).
Eğlenceli, sürprizli her an ölme ihtimalli hayatımız bir gün
bitecek ve o gün bizim savaşımız sona erecek. O güne kadar mücadeleye devam.
Sağlıkla mücadelemize devam edelim....
YanıtlaSilAmin canım.
SilBir filmde ölen birine eğilip " yeni hayatında başarılar dilerim" diyordu partneri. Bir şeyin bittiği yok. Var olmak ve mücadele hep devam ediyor sanırım.
YanıtlaSilSevgiler
O da güzelmiş.
Silyaşadıkça eveeeet tabiiiiiii ama hayat savaş değil keyif beee :)
YanıtlaSilO halk savşçıydı ya deep o yüzden sanırım. Ama bizimki mücadele. Mücadele demek yaşamak demek.
SilKesinlikle Kadriyecim... Son ana kadar mücadeleye devam...
YanıtlaSilHayat "savaş" değil de bir mücadele bence Kadriye'ciğim. İçerisinde sevincin de kederin de olduğu uzun/kısa bir yolculuk. Bazen güleceğiz, bazen ağlayacağız, bazen çalışıp yorulacağız, bazen dinleneceğiz, bazen dalagalanıp bazen durulacağız, bu devinim ölene kadar devam edecek. Birgün mücadelemiz sona erdiğinde ve sonsuzluğa uğurlandığımızda gideceğimiz yerin daha iyi olacağına, daha dingin, daha mutedil dedikleri gibi ebedi istirahatgah durağı olacağına inanmak istiyorum ben, öyle hayal ediyorum. İnşallah da öyle olur. Sevgilerimle :))
YanıtlaSilYorumuna yürekten katılıyorum, anlatmak istediklerimi çok güzel özetlemişsin hatta daha güzel anlatmışsın:)))) ve bende gideceğimiz yerin daha iyi bir yer olacağına inanmak istiyorum. Amin.
SilEmeğinize sağlık.''Ağaç Ev Sohbetleri 7'' başlıklı yazımı okumak ve yorumlarınızla katkıda bulunmak üzere sizi blogumda görmekten mutluluk duyacağım, teşekkürler.
YanıtlaSilÇok güzel bir cümleymiş, ben sadece dizinin ilk sezonunu izlediğim için denk gelememişim galiba :)) Vazgeçmeden yola devam edelim o zaman, mücadeleye devam :))
YanıtlaSil