Nietzsche Ağladığında Kitabı Hakkında

Nietzsche Ağladığında, okuyalı uzun yıllar olmasına rağmen net hatırladığım ve ölmeden önce mutlaka okunması gereken kitaplar kategorisinde değerlendirdiğim bir kitap. . Beni çok etkileyen bir kitaptı. Ayrıca yazarın ilk okuduğum kitabı olduğu için sonrasında bu kitabı referans alarak Irvin Yalom'un bütün kitaplarını okumama sebep olmuştu. Kitapta çok geçen , sonrasında slogan gibi söylediğim cümle "kaderini seç ve sev" cümlesini bugün bile kitabın adını görünce aklıma gelir. 

Okuduğum dönem sıkıntılı bir süreç yaşadığım dönemdi. Bana çok iyi gelmişti kitap. Yaşadığım şeyleri anlamlandırmama yardımcı olmuştu. Mesela "insanlar hayat yolculuğunda size eşlik ederler ve bir süre sonra sizin hayatınızda ki misyonları bitip hayatınızdan çıkabilirler. Kendi hayat yolculukları artık sizinle değildir. Sizin de onlarla değildir. Bu onların iyi ya da kötü olduğu anlamına gelmez, hayatınızda ki görevlerini tamamlamışlardır sadece". Olaylara farklı açılardan bakmamı ve hayatıma dair farkındalıklar yaşamamı sağlamıştı. Böyle kitapları çok seviyorum, öğüt verir gibi değil de kahramanların yaşadıklarını kendi hayatınızla özdeşleştirerek kendi sorularınızı ve cevaplarınızı buluyorsunuz. 

Zaman zaman sosyal medyada kitaptan alıntılara rastlıyorum. Bende sevdiğim alıntıları paylaşmak istedim sizlerle. 

 

 ALINTILAR:

-"...Daha derinlere inip motivasyonlarınızın kaynağını bulun! Hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz. İnsanın bütün eylemleri kendisine yöneliktir, bütün hizmetleri kendisine hizmettir, bütün sevgisi kendisini sevmesindendir."

*''Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz; ama daha derinlere inin... Sonunda, sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. Siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil...'

 

*“Hakikatın düşmanı yalanlar değil, inançlardır.”

*Demek istediğim şu: Biriyle tam bir ilişki kurabilmen için önce kendinle ilişki kurabilmelisin. Eğer kendi yalnızlığımızı kucaklayamazsak, inzivaya karşı kalkan olarak başka birini kullanırız. Yalnızca bir kartal gibi yaşayabilen insan, kimsenin kendisini seyretmesine ihtiyaç duymadan başka birine sevgisini verebilir; yalnızca o zaman o insan bir başkasının büyümesi ve gelişmesiyle ilgilenebilir.

*Kendinden hiç hoşlanmayan pek çok insan gördüm; bunlar önce başkalarının kendileri hakkında iyi düşünmelerini sağlamaya çalışırlar. Bunu başarınca da bu sefer kendileri de kendileri hakkında iyi düşünmeye başlarlar. Ama bu sahte bir çözümdür; bu başkalarının otoritesinin altına girmeyi kabullenmektir. Size düşen görev kendinizi kabullenmenizdir; benim sizi kabullenmemin yollarını aramak değil.

-"...Uçmak istiyorsunuz ama uçmaya uçmakla başlayamazsınız. Size önce yürümesini öğretmek zorundayım ve yürümeyi öğrenmenin ilk adımı, kendi kuralları olmayan insanın başkaları tarafından yönetilmek zorunda kalacağını anlamaktır. Başkalarının kurallarına uymak, insanın kendisini yönetmesinden çok hem de çok daha kolaydır."