Unutursam Fısılda

  Merhaba

 Pazar günü "Unutursam Fısılda" filmine gittik. Daha önce kız kardeşlerim gitmişti ve tavsiye etmişlerdi. Çağan Irmak'ın filmlerini beğenirim zaten. Bu filmi de beğendim. Kardeşler arasında bir hesaplaşma, hayallerinin peşinden gitme hikayesi diyebiliriz. 

 Hatice(Farah Zeynep Abdullah) erkek gibi bir kız ve hakkını savunan, gözü kara biri. Ablası da iyi aile kızı. Eskiden "Doğru Ahmet ile Yanlış Mehmet" diye parodiler vardı. Ahmet hep olması gerekeni yapar Mehmet'te hep hata yapardı. Bu iki kardeşte öyleler. Ve Mehmet Günsür geliyor, Hatice'ye aşık oluyor.

  Filmde Hatice'nin hissettiği gibi davranması en çok bir sahnede hoşuma gitti. Babası şarkı söylemesine izin vermediği için okulda İstiklal Marşı'nı söylemiyor ve Öğretmeni neden söylemediğini sorduğunda "kendimi hür hissetmediğim için öğretmenim" diyor. Doğrucu Davut:))))

  Spoiler olacak ama Hatice yıllar sonra evine dönüp ablasıyla ve geçmişiyle hesaplaşıyor ve Alzheimer olduğu için her şeyi unutmaya başlıyor. İsmi buradan geliyor filmin. 

  Hatice ünlü oluyor ve adı da Ayperi oluyor. Film geriye dönüşler şeklinde anlatılıyor. Ablası da kendi kasabalarında kalıyor ve hiç evlenmiyor.Sonuçta ikisi de eteklerindeki taşları döküyorlar ve kardeşlik kazanıyor. 

    Annemin sürekli söylediği bir cümle var "Kardeş kardeşin ne olduğunu ne öldüğünü istermiş" diye. Kardeşlerimizle anlaşamasak bile onlara kötü bir şey olduğunda ilk önce bizim canımız yanıyor.Bizi en iyi onlar anlıyor, ailemizi en iyi onlar biliyor.

    Aile her zaman sığınılacak bir liman. Film bana bunu hissettirdi.